مدیریت خشم در والدین کودکان مبتلا به سرطان

وقتی فرزند شما به بیماری سرطان مبتلا می‌شود، انواع مختلفی از احساسات را ممکن است تجربه کنید. خشم نیز یکی از این احساس‌ها است. این احساس هنگام تشخیص بیماری سرطان، در طول درمان و یا هر زمان دیگری ممکن است ایجاد شود.

 

ممکن است به‌ خاطر موارد زیر عصبانی شوید:

  • بروز فشار و سختی در زندگی
  • تغییر روال زندگی به دنبال تشخیص سرطان و درمان آن
  • نحوه واکنش اعضای خانواده و دوستان به بیماری

 

خشم مانند هر احساس دیگری، نشانه‌های جسمانی دارد. برای مثال، در طول تجربه خشم ممکن است ضربان قلب شما افزایش یابد، گوش‌ها و صورتتان سرخ شود، دستتان بلرزد، تنفس شما سریع‌تر از حالت عادی شود و... توجه به علائم بدنی به ما در شناخت احساسی که تجربه می‌کنیم، کمک بسیاری می‌کند. آنچه اهمیت دارد این است که چطور می‌توان این احساس را مدیریت کرد.
 

در شرایطی که کودک مبتلا به بیماری مزمن مانند سرطان در خانواده حاضر باشد، خشم یکی از واکنش‌های عاطفی طبیعی است که ممکن است در شرایط مختلف بروز یابد. اگر خشم را تجربه کردید، نباید احساس گناه داشته باشید. عصبانیت بد نیست. اما برخی افراد آن را به شیوه‌های نامناسبی بیان می‌کنند.

 

پاسخ‌های نامناسب به احساس خشم عبارتند از:

  • اجتناب از ابراز احساسات
  • انجام رفتاری که به دیگران یا خودتان آسیب می‌رساند
  • سوء مصرف الکل یا مواد مخدر

 

پاسخ نامناسب به احساس خشم می‌تواند منجر به بروز افسردگی در فرد شود.
بیان مناسب و سالم خشم مدیریت خشم سالم شامل شناسایی هیجان و ابراز سازنده آن است. هنگامی‌که خشم به شیوه‌ای مناسب بیان می‌شود، می‌تواند تغییرات مثبتی ایجاد کند. به عنوان مثال، ممکن است انرژی و قدرت را برای غلبه بر چالش‌های ایجاد شده را در طول درمان بیماری فراهم کند.

 


هنگام عصبانیت به نکات زیر توجه کنید:

خشم خود را بشناسید:

گاهی اوقات افراد بدون آگاهی از اینکه خشمگین هستند، از روی عصبانیت دست به عمل می‌زنند. 

 

به احساسات دیگری که زیر خشم پنهان است، توجه کنید:

گاهی اوقات افراد احساسات دردناک دیگری را زیر خشم خود پنهان می‌کنند و ممکن است حتی متوجه آن نشوند. برخی از افراد با خشم احساس راحتی بیشتری دارند تا با احساساتی مانند ترس یا غمی که در پی تشخیص بیماری ایجاد شده است. 

از خالی کردن خشم خود بر سر دیگران بپرهیزید:

به علت احساسات خود توجه کنید، نه اینکه به سمت افراد دیگر یورش ببرید.


صبر نکنید تا میزان خشم افزایش پیدا کند: 

به محض اینکه احساسات خود را تشخیص دادید، آن را به شیوه مناسب بیان کنید. اگر خشم را درون خود محبوس کنید، به احتمال زیاد آن عصبانیت را به روشی ناسالم ابراز خواهید کرد.

 

می‌توانید خشم خود را به روش‌های مناسب زیر ابراز کنید: 

  • دلایل عصبانیت خود را با یکی از اعضای خانواده یا دوستان مورد اعتماد خود در میان بگذارید. 
  • در زمان بروز خشم، یک فعالیت بدنی انجام دهید. 
  • می‌توانید آنچه را در ذهنتان جریان دارد، روی کاغذ بنویسید. در نهایت کاغذ را خط خطی و یا پاره کنید. 
  • سعی کنید برای چند لحظه از محیط تنش‌زا دور شوید و به این طریق فاصله ایجاد کنید تا بتوانید مجدد بر خودتان مسلط شوید. 
  • از روش‌هایی مانند ماساژ، آرام‌سازی، موسیقی یا هنر استفاده کنید.

 

از روانشناس و مشاور کمک بگیرید

بسیاری از افراد چه به تنهایی و چه در یک فضای گروهی از مشاوره بهره می‌برند. مواردی که یک متخصص سلامت روان در مورد خشم می‌تواند به شما کمک کند، به شرح زیر است:

  • دریافت اینکه چه چیزی باعث خشم شما می‌شود
  • اجتناب از بروز پاسخ‌های مخرب
  • یافتن راه‌های سالم برای ابراز احساسات
  • یادگیری مهارت‌های مقابله ای ارزشمند
  • پرداختن به مسائل مرتبط، مانند اعتیاد یا مشکلات رابطه 
  • ارزیابی اینکه آیا خشم مزمن به افسردگی بالینی کمک می‌کند یا خیر.

 

 

گروه طب حمایتی-تسکینی (Palliative Care) بیمارستان حضرت علی اصغر(ع)

گردآوری و ترجمه: ندا شاهواروقی فراهانی، مرضیه طالبی و مریم همایون‌پور

منبع:  cancer.net

۵
از ۵
۲ مشارکت کننده