شواهد جدید و توصیهها در مورد ویتامینها و مکملهای ریزمغذی در کودکان مبتلا به سرطان
۱. کمبود ریزمغذیها (micronutrients) در کودکان سرطانی بسیار شایع است و میتواند بر نتایج بالینی تأثیر بگذارد. (Ganguly S. et al. 2022)
۲. در یک مطالعه روی بیش از ۵۰۰ کودک مبتلا به سرطان، کمبود ویتامین B₁₂ در حدود ۳۹٪ موارد دیده شد، و همچنین کمبود زینک (روی) و سلنیوم در درصد قابل توجهی از بیماران گزارش شد. (Ganguly S. et al. 2022)
۳. مطالعات نشان دادهاند که کمبود سلنیوم در کودکان سرطانی به خصوص در ملانوماهای خونی (هماتولوژیک) با پیامد ضعیفتر مرتبط است (Survival پایینتر یا عود بیشتر). (Ganguly S. et al. 2022)
4. ویتامین E، ویتامین C و سلنیوم در برخی مطالعات به کاهش شدت عوارض ناشی از درمان (شیمیدرمانی یا پرتودرمانی) کمک کرده است، بدون خطر عمده گزارششده در بیشتر مطالعات. (Podpeskar A. et al. 2023)
5. با این حال، این مطالعات هشدار میدهد که دادن مکمل آنتیاکسیدانها در زمان شیمیدرمانی نیازمند ملاحظه دقیق است، چون ممکن است تداخل با اثر درمان ضدسرطان داشته باشند یا حتی در برخی شرایط اثرات منفی داشته باشند – بنابراین تصمیمگیری باید کاملاً فردی باشد. (Podpeskar A. et al. 2023)
6. علاوه بر این، کمبودهای ویتامین D در کودکان سرطانی بسیار شایع گزارش شده است، ولی شواهد اینکه مکمل ویتامین D بهبود توده استخوانی یا کاهش شکستگی در این بیماران ایجاد کند، محدود است. (Podpeskar A. et al. 2023)
7. با توجه به این دادهها، توصیه میشود که آنکولوژیستهای کودکان در شروع درمان (و در فواصل منظم) وضعیت ریزمغذیها (مثل ویتامینها، زینک، سلنیوم) را ارزیابی کنند، و در صورت کمبود، مکملگذاری را با نظر متخصص تغذیه یا تیم تغذیه-آنکولوژی بهصورت هدفمند انجام دهند.
